در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی                       من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی

خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری                   در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی

سحر از دامن نرجس، برآمد نوگلى زیبا

گلى کز بوى دلجویش، جهان پیر شد برنا

به صبح نیمه شعبان تجلّى کرد خورشیدى

که از نور جبینش شد، منوّر دیده زهرا (س)